Jak rozpoznać i stworzyć nierzetelnego narratora

W fikcji, podobnie jak w życiu, nierzetelny narrator jest postacią, której nie można zaufać. Albo z ignorancji lub interesu własnego, ten narrator mówi z uprzedzeniem, popełnia błędy, a nawet kłamstwa. Częścią przyjemności i wyzwania tych historii pierwszej osoby jest opracowanie prawdy i zrozumienie, dlaczego narrator nie jest prosty. Może to być również narzędzie, którego pisarz używa do stworzenia aury autentyczności w swojej pracy.

Termin ten pochodzi z Wayne C. Booth „Retoryka fikcji” z 1961 r. ”I chociaż jest kluczowym elementem modernizmu, niewiarygodne narracje znajdują się w klasykach, takich jak„ Wuthering Heights ”, zarówno przez Lockwood, jak i Nelly Dean oraz Jonathana Swifta„ Gullivera „Gullivera”."

Nieumyślnie niewiarygodne 

Wiele historii przedstawionych w punkcie widzenia pierwszej osoby jest opowiadane przez dziecko lub z zewnątrz, który uważa, że ​​opowiada pełną prawdę. Czytelnik szybko dowiaduje się, że narrator nie jest w pełni świadomy okoliczności wokół nich. Tak jest na przykład z bohaterem J.D. Salinger „The Catcher in the Rye”, Holden Caulfield i z Scout, narrator w Harpera Lee „Kill a Mockingbird."

Niezamotentnie niewiarygodny narrator zaprasza czytelnika do myślenia poza pisaniem i został dorosłym obserwatorem. Co naprawdę się dzieje w życiu Holden Caulfield? Czy on naprawdę jest jedynym „niefoniczną” w świecie kłamców? Czym jest Scout naprawdę widzi, kiedy opisuje zachowanie swoich nauczycieli, kolegów z klasy i ojca? To urządzenie daje czytelnikowi wgląd i perspektywę na to, jak narrator postrzega świat. 

Celowo niewiarygodne

Podczas gdy nieumyślnie niewiarygodni narratorzy mogą być ujmujący i naiwny. Zazwyczaj takie postacie mają złowrogie motywy, od poczucia winy, jak w przypadku „Lolita” Nabokova, po szaleństwo, jak w przypadku opowiadania Edgara Allena Poe „The Tell-Tale Heart."

Niektóre z najciekawszych zastosowań celowo zawodnych narratorów znajdują się w gatunku tajemniczym. Dlaczego narrator tajemniczej historii może być celowo niewiarygodny? Najprawdopodobniej, ponieważ ma coś do ukrycia. Takie historie są szczególnie intrygujące, ponieważ kiedy są dobrze zrobione, czytelnik jest całkowicie nieświadomy prawdziwej postaci narratora.

Tworzenie nierzetelnego narratora

Kluczowym powodem użycia niewiarygodnego narratora jest stworzenie dzieła fikcji z wieloma warstwami z konkurencyjnymi poziomami prawdy.

Czasami niewiarygodność narratora jest natychmiast widoczna. Na przykład historia może się otworzyć, a narrator składa wyraźnie fałszywe lub złudzeń lub przyznaje, że jest poważnie chory psychicznie. Bardziej dramatyczne użycie urządzenia opóźnia objawienie do końca historii. Taki zwrot zakończenia zmusza czytelników do ponownego rozważenia ich punktu widzenia i doświadczenia historii. 

Aby ten mechanizm pisania był skuteczny, czytelnicy muszą być w stanie rozpoznać więcej niż jeden poziom prawdy. Podczas gdy twój narrator może być niewiarygodnym źródłem informacji, absolutnie niezbędne jest, abyś, pisarz, rozumiesz i ostatecznie ujawnić rzeczywistość wprowadzających w błąd słów. Niezbędne jest, aby czytelnicy mogli rozpoznać niewiarygodność narratora i rzeczywistość, która jest ukryta.