Cytaty „Home Alone”

W filmie „Home Alone” z 1990 roku 8-letni Kevin McCallister został przypadkowo pozostawiony (poprzez serię mało prawdopodobnych wydarzeń), podczas gdy reszta jego rodziny jest na wakacjach w Europie na święta Bożego Narodzenia.

Kevin uważa, że ​​sytuacja wynika z jego życzenia, aby jego rodzina zniknęła, więc (z jakiegoś powodu) nie wydaje się zaniepokojona i nie kontaktuje się z władzami. Niestety dla Kevina, dwóch uderzających rabusiów (granych przez Joe Pesci i Daniel Stern), które szukają domów, których mieszkańcy są na wakacjach. Osiedlają się w domu Kevina, ale przygotowuje serię pułapek, aby powstrzymać je przed wejściem. W końcu rodzina Kevina powraca, a źli zostają złapani.

Film był ogromnym sukcesem kasowym i rozpoczął karierę aktorską Macauley Culkin, która grała Kevina. Pojawił się cztery kontynuacje, każda coraz bardziej daleka (ta rodzina nie może w końcu tak często porzucić swoje dziecko). 

Cytaty z „samego domu”

Kevin: Kiedy dorosnę i wychodzę za mąż, mieszkam sam! Usłyszałeś mnie? Mieszkam sam! Mieszkam sam! Mieszkam sam!

Kevin: Sprawiłem że moja rodzina zniknęła. Sprawiłem że moja rodzina zniknęła!

Kevin: Pobłogosław ten wysoce pożywne mikrofalowne kolacje makaronowe i serowe oraz ludzie, którzy sprzedali go w sprzedaży. Amen.

Kevin: To jest mój dom, muszę go bronić.

Kevin: Hej, już się nie boję! Powiedziałem, że już się nie boję! Słyszysz mnie? już się nie boję!

Kevin: Poddajecie się? A może jesteś spragniony więcej?

Kevin: Tutaj, idioci! Przyjdź i weź mnie, zanim zadzwonię na policję!

Kevin: Czy proszę, powiedz Świętego Mikołaja, że ​​zamiast prezentów w tym roku, chcę tylko odzyskać moją rodzinę.

Harry (pierwszy włamywacz): Wesołych Świąt, mały facet! Wiemy, że tam jesteś i że jesteś sam.

Złupić: Bombardujesz mnie jeszcze jedną puszką, dzieciaku, a ja zdejmę twoje cajony i gotuję je w oleju silnikowym!

Złupić: Jest dla ciebie za późno, dzieciak; Jesteśmy już w domu. Dostaniemy cię!

Marv (drugi włamywacz): Tak, chodź, dzieciak, otwórz się. To Święty Mikołaj… i jego elf!

Marv: On jest dzieckiem. Dzieci są głupie. Wiem, że byłem.

Marley (starszy sąsiad Kevina): Mieszkasz ode mnie ulicą, prawda? Wiesz, że za każdym razem, gdy mnie widzisz, zawsze możesz się przywitać, nie musisz się bać. Wiele rzeczy zostało o mnie powiedziane… nic nie jest prawdą.

Kevin: Bez obrazy, czy nie jesteś za stary, żeby się bać?
Marley: Możesz być za stary na wiele rzeczy, ale nigdy nie jesteś za stary, aby się bać.

Kate McCallister (matka Kevina): To jest Boże Narodzenie, sezon wiecznej nadziei. I nie obchodzi mnie, czy muszę wyjść na twój pas startowy i autostop. Jeśli kosztuje mnie to wszystko, co posiadam, jeśli będę musiał sprzedać swoją duszę samemu diabłu, wrócę do domu do mojego syna.

Kate McCallister: Jak moglibyśmy to zrobić? Zapomnieliśmy go.
Peter McCallister (ojciec Kevina): Nie zapomnieliśmy go, po prostu źle się zorganizowaliśmy.
Kate: Jaką mam matkę?
Szczery: Jeśli to sprawia, że ​​czujesz się lepiej, zapomniałem o swoich okularach do czytania.