Finansowanie i inwestowanie w celu osiągnięcia rentowności
- 3819
- 1150
- Żaneta Urbanowicz
Osiągnięcie do wydajności jest powszechnie stosowaną frazą w finansach i inwestowaniu. Ściśle mówiąc, i w najwęższym znaczeniu wyrażenie charakteryzuje sytuację, w której inwestor szuka wyższych plonów na inwestycjach.
Mówiąc ściślej i częściej, wyrażenie to stosuje się do sytuacji, w których inwestor goni wyższe plony bez należytego uwzględnienia dodatkowego ryzyka, że zwykle ponoszą one w rezultacie. Rzeczywiście, inwestorzy, którzy agresywnie sięgają po plony, często wykazują przeciwieństwo normalnego awersji do ryzyka, zamiast kochać ryzyko w swoich wyborach, czy to świadomie, czy nie.
Kryzysy rentowne i kredytowe
Kryzys finansowy w latach 2007–2008 jest najnowszym przykładem upadku rynku spowodowanego częściowo przez powszechne sięganie do rentowności. Inwestorzy desperacko desperacko podważają wartość wartości papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką na poziomy niezgodne z ich podstawowym ryzykiem spłaty. Kiedy hipoteki za tymi instrumentami stały się zaległościami lub domyślnymi, ich wartości się rozbiły.
Nastąpił ogólny kryzys zaufania inwestorów, powodując gwałtowne spadki wartości innych papierów wartościowych i awarii lub niemal failure wielu wiodących firm bankowych i papierów wartościowych.
Osiąganie do rentowności i oszustw finansowych
Inwestorzy, którzy agresywnie sięgają po rentowność, należą do osób najbardziej podatnych na zostanie ofiarami oszustw finansowych i programów. Rzeczywiście, wiele wielkich przypadków w historii oszustw i oszustw dotyczy sprawców, najsłynniejszych Charles Ponzi i Bernard Madoff, którzy specjalnie atakowali ludzi, którzy desperacko sięgali o dodatkowe plony na swoich pieniędzy, niezadowoleni z konwencjonalnych możliwości inwestowania.
Inwestorzy instytucjonalni
W środowisku o niskiej oprocentowaniu, takim jak to, które istniało po kryzysach finansowych i kredytowych w latach 2007–2008, wielu inwestorów instytucjonalnych, takich jak firmy ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne z określonymi zasiłkami, było pod presją osiągnięcia dochodowości. Te niskie plony są w dużej mierze należne działaniom Rezerwy Federalnej i innych banków centralnych na całym świecie w celu stymulowania ich gospodarek po kryzysie finansowym w latach 2007–2008 2008.
Firmy ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne w tej wiązaniu są zmuszone do przejęcia większego ryzyka w celu wygenerowania zwrotów niezbędnych do wypełnienia ich obowiązków. Rezultatem jest uogólniony wzrost ryzyka w systemie finansowym.
Wpływ na cenę obligacji
Firmy ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne są głównymi nabywcami długu korporacyjnego i zagranicznego, a zatem są znaczącymi źródłami finansowania tych podmiotów. Decyzje zakupowe tych inwestorów instytucjonalnych mają zatem poważne konsekwencje dla podaży i ceny kredytu. Skutki ich osiągnięcia na wydajność są widoczne w wycenach nowych problemów długu oraz w cenach tych samych instrumentów na rynku wtórnym.
Krótko mówiąc, gdy ci wielcy inwestorzy instytucjonalni aktywnie sięgają o rent.
Nieoczekiwane zachowanie
Naukowcy akademiccy odkryli, że sięganie po zysk jest najbardziej agresywne i oczywiste podczas ekspansji gospodarczej, gdy rentowności obligacji i tak rosną. Co więcej, jak na ironię, takie zachowanie jest bardziej oczywiste w firmach ubezpieczeniowych, które stoją w obliczu bardziej wiążących wymogów kapitałowych regulacyjnych.
Kolejnym sprzecznym odkryciem przez naukowców jest to, że przepisy mające na celu zmniejszenie ryzykownych zachowań inwestycyjnych ze strony firm ubezpieczeniowych faktycznie zachęca się do osiągnięcia rentowności. Kluczem do tego odkrycia jest obserwacja, że nawet rzekomo najbardziej wyrafinowane programy pomiaru ryzyka są wysoce niedoskonałe, jeśli nie zasadniczo wadliwe.